መንገዱ ሳይቀና
ኮረብታው ዝቅ ብሎ
ሸለቆው ደልድሎ
ለመረማመጃ ሳይደላ በቅጡ
እሩጫው ወዴት ነው፣ ችኮላው ምንድር ነው፣ ሳያጠባብቁ?
ዘርን የሚዘራ ልከኛ ገበሬ
ተላላ አይደለም፣ ተዘልሎ አይደለም፣ ‘ሚጠብቀው ፍሬ
ለፍቶ ባጅቶ ጥሮ
ወዝ ጥሪት አፍስሶ
ደጋግሞ ደጋግሞ መሬት አለስልሶ
በብዙ ድካም ነው ለፍሬ ሚጓጓው
እንጂ ባንድ ጀንበር፣ ‘ራሱን በመንጨት፣ አይልም ለምን ነው?
መንገድ ሳያበጁ
እርሻውን የሰው ልብ ሳያዘገጃጁ
ድንገት ዘርን ዘርተው ፍሬ ‘ሚጠብቁ
መንገድና ጭንጫን እሾኹን ረስተዋል
ዘሩ እንከን ሳኖረው፣ በችኩል ሩጫቸው ፍሬ አልባ ሆነዋል፡፡
ጌታ በነገር ሁሉ ማስተዋልን ስላበዛልህ እናመሰግነዋለን
ReplyDeleteAmazing Discovery !!!
ReplyDeleteተባረክ
ReplyDelete