ይድረስ እንደ እኔ ለነበራችሁ ኹሉ!

Please read in PDF

እኔ!

በአጭር ቃል፣ እኔ ትላንትና የክርስቶስን መካከለኝነት ነቅፌ የማርያምን መካከለኝነት አስተምር ነበር፤ የክርስቶስን መካከለኝነት ያስተምሩና ይሰብኩ የነበሩትን ነቅፍ፣ ሰድብ፣ በብርቱ ቃል ተች፣ አዋርድ ነበር። እኔ በማደርገው ንግግርና ድርጊት ሰዎች እስኪሸማቀቁ ድረስ ለብዙዎች የመሰናከልና የመውደቅ ምክንያት ነበርኩ። ማርያምን በዝማሬ አምልኬአለሁ፤ ወደ እርሷ ጸልይ፤ በስሟም እማጠን፣ አማልጂኝ ብዬም እለምናት ነበር። ለስእሏ እሰግድ፣ ለስሟም ስዕለት አስገባ፣ በመላእክት፣ ቅዱሳን ተብለው በሚጠሩ ፍጡራን ሰዎችና ቊሳት ኹሉ ስም አምልኮ እፈጽም፣ እግዚአብሔር ሩቅ እንደ ነበር፣ መዳንን በግል ጥረት ማግኘት እንደሚቻል ለዚህም ገዳም ለገዳም እንከራተትም … ነበር።

ቅዱስ ጳውሎስ፣ “አስቀድሞ ተሳዳቢና አሳዳጅ አንገላችም ምንም ብሆን፥ ይህን አደረገልኝ፤ ነገር ግን ሳላውቅ ባለማመን ስላደረግሁት ምሕረትን አገኘሁ፥” (1ጢሞ. 1፥13) ብሎ እንደ ተናገረው እኔም፣ በቀደመ ዘመኔ ባደረግኹት እጅግ አስቀያሚና አሳዳጅ ሕይወቴ፣ ጌታ ኢየሱስ ምሕረት አድርጐልኝ እነሆ ተመልሼአለሁ። አስቀድሞ በማስተምረው ትምህርትና አደርግ በነበረው ድርጊቶቼ ኹሉ አፍራለሁ፤ እሸማቀቃለሁ፤ ከቶውንም እንደ አገልግሎት ቈጥሬው አልመካበትም። ከዚህም ባለፈ እንዲህ ሳስተምር በነበረበት ዘመን ያሳትኳቸውን ወንድሞችና እህቶች ባገኘኹበት ቦታ ኹሉ ይቅርታ ጠይቄአለሁ፤ ዕድሉን ባገኘኹበትም አጋጣሚ ኹሉ የጌታን የመዳን ወንጌል ሰብኬአለሁ።

ሌሎችስ?

በኦርቶዶክስ ቤተ ክርስቲያን ውስጥ፣ ለማርያም ሲዘምሩ፣ ቅዱሳንን ሲሰብኩ፣ የክርስቶስን መካከለኝነት ሲነቅፉ፣ የሰዎችንና የቊሳትን መካከለኝነት ሲሰብኩ የነበሩ የዚያ ዘመን አገልጋዮች፣ ዛሬ ወንጌል እንሰብካለን፣ ወንጌል እንዘምራለን፣ ወንጌል እንመሰክራለን፣ ወንጌል እናውጃለን … ሲሉ እንሰማቸዋለን። አንዳንዶቹ ደግሞ በኦርቶዶክስ ቤት ያገለገሉት አገልግሎትና አኹን እያገለገሉ ያሉት አገልግሎት ምንም ልዩነት እንደሌለውና አንድ እንደ ኾነ ሲናገሩ እንሰማቸዋለን። እንዲያውም በዚያ ሳለን ያገለገልነው አገልግሎት ተደራሽነቱ ለብዙዎች ነበርና፣ አኹን ካለንበት ይሻላል በማለትም የሚሞግቱ አሉ።

እኒህ ብዙ ቊጥር ያላቸው “አንጋፋና ብዙ ተከታይ ያላቸው አገልጋዮች”፣ በዚያም ቤት ሳሉ ስለ ማርያምና ለፍጡራን ኹሉ ስለ ዘመሩትና ስለ ሰበኩት ስብከትና ትምህርታቸው፣ ይቅርታ ሲሉ ወይም ስህተት መኾኑን አፍረውበት ሲናገሩ ሰምተናቸው አናውቅም። የአገልግሎት መልክና ዘይቤአቸውን ሳይለቁ እዚህም እያገለገሉ መኾናቸውን እያስተዋልን ነው።

እንኪያስ ይህን ጥያቄ እንጠይቅ!

ለመኾኑ ትላንት ለማርያምና ለፍጡራን ኹሉ ለተዘመሩትና ሰዎች ፍጡራንን ላመለኩበት “መዝሙሮች” ተጠያቂው ማን ነው? ንስሐ ሊገባባቸውና ትክክል አይደሉም፣ እውነትን ይቃወማሉ፣ አምልኮተ ፍጡራንን ያበረታታሉ፣ ትላንት በዚህ መንገድ መሥራታችን ትክክል አይደለም፣ … ሊሉ የሚገባቸው እነማን ናቸው፣ የዘመሩቱ፣ ድርሰቱን የጻፉቱ፣ መሣሪያ የተጫወቱቱ፣ ዜማውን የደረሱቱ … ወይስ ማንኛቸው ናቸው?

እኒህ ኹሉ ከተጠያቂነት አይድኑም፤ እውነተኛ መመለስና ንስሐ እንዲኾንልን ከሻትን፣ ትላንት ትውልድ ያሳትንበትን ጠማማ መንገዳችንን፣ ደፍረን ጠማማ መኾኑን በመናገር ይቅርታ ልንጠይቅና እውነተኛነታችንን ልንገልጥ ይገባናል። ትላንት ፍጡራንን በማግነን ያገለገልነው አገልግሎታችንን ልናፍርበት፣ ልንጠየፈው፣ ልንኮንነው ይገባል፤ ዛሬ ደግሞ በእግዚአብሔር ጸጋ በመታመን የምናገለግለውን አገልግሎት ልንወደው፣ ልናከብረው፣ በቅዱስ ቅናትም ልንፈጽመው ይገባናል።

“ጌታችንን ኢየሱስ ክርስቶስን ባለመጥፋት ከሚወዱ ሁሉ ጋር ጸጋ ይሁን፤ አሜን።” (ኤፌ. 6፥24)።